De cultuurjournalistiek ligt onder vuur. Nu zelfs de kwaliteitsmedia zich steeds meer verlagen tot het brengen van media- en televisienieuws, in plaats van serieuze culturele berichtgeving, trokken vorig jaar enkele journalisten aan de alarmbel.
Onder de noemer ‘Press for More’ klagen zij de daling aan van evaluerende beschouwingen en kritische artikels op de cultuurpagina’s van zowel De Standaard als De Morgen. In hun perstekst omschrijven ze de culturele berichtgeving van de Vlaamse kwaliteitsmedia als “te weinig, te oppervlakkig en te banaal.” Recensies van activiteiten worden steeds korter en moeten plaatsmaken voor aankondigingen, terwijl de berichtgeving over bepaalde kunsttakken, zoals jazz, architectuur, klassieke muziek en beeldende kunst, ver te zoeken is.
Natuurlijk hebben de heren en dames van ‘Press for More’ gelijk, of toch groten-deels. De cultuurberichtgeving is lang niet meer wat ze geweest is. Zoals Geert Buelens in De Morgen al aangaf, gaat “de aandacht nu in toenemende mate naar wat al groot en bekend is”, of waarvan verwacht wordt wat “middels een georkestreerde mediahype dat heel snel zal gaan worden.”
Jaarlijks worden de cultuurpagina’s van alle kranten twee maanden lang gevuld met ‘nieuws’ en faits divers over ‘De slimste mens’. Ongelukkig genoeg organiseert Studio Brussel in dezelfde periode haar benefietactie voor het Rode Kruis, waardoor er in december, behalve een quiz met bekende koppen en Music for Life, nauwelijks iets anders te vinden is in het ‘cultuur’-gedeelte van de kranten.
Ik begrijp het wel, hoor. De concurrentie is alomtegenwoordig en wie niet op de kar springt, mag het vergeten. Of zoals Peter Vantyghem, hoofd van de cultuurredactie van De Standaard, het omschrijft: “We moeten ons aan de tijdsgeest aanpassen. Doordat televisie veel aan macht heeft gewonnen, kunnen de kwaliteitskranten niet anders dan ook populaire fenomenen op te nemen, willen ze nog aantrekkelijk bevonden worden door hun lezers.”
Akkoord, lezersonderzoeken zijn van cruciaal belang voor een krant, want wie brengt wat niemand wil lezen, verliest kostbare abonnees. Akkoord, De Standaard moet vooruit en dat kan alleen door zich ook op de jongere generaties te richten, met dus katernen vol Music for Life en sluikse promotie voor Rock Werchter.
Maar kunnen de cultuurbonzen van alle media, van populaire tot andere kranten, en van de VRT tot VT4, misschien eens spelen met de idee dat het publiek binnen afzienbare tijd al dat medianieuws kotsbeu zal zijn? Net zoals met alle fenomenen hebben lezers en kijkers het na een tijdje wel gehad. Of het nu het gezicht van Bart Peeters is op tv of foto’s van een laveloze Amy Winehouse in de krant.
En hoewel Peter Vantyghem overduidelijk gelijk heeft als hij zegt dat er alleen maar cultuurpagina’s zijn bijgekomen de laatste jaren, vraag ik vriendelijk maar met aandrang de berichtgeving wat in te krimpen en te streven naar kwaliteit.
Uw lezer zal er binnenkort zelf om vragen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten