Op 6 mei trekken de Britten naar de stembus voor de nationale verkiezingen. Terwijl Labour en Conservatieven elkaar het bloed vanonder de nagels halen, zijn alle ogen in het land op Nick Clegg gericht.
De leider van de Liberal Democrats is ’s lands hope and glory, en zou wel eens de spreekwoordelijke derde hond kunnen zijn die er met het been vandoor gaat.
De tijd dat alleen Labour en Tories in de regeringspap te brokken hadden, is voorbij. Rood en blauw hebben een te duchten tegenkandidaat, LibDem. Het ziet er zelfs naar uit dat Nick Clegg en de zijnen een enorme stap voorwaarts zullen zetten in de komende stembusgang en het de alleenheersers aan de top knap lastig zullen maken.
De meeste Britten kennen Clegg pas sinds vorige week. Dankzij zijn opmerkelijke verschijning in het eerste van drie tv-debatten schoot de score van de LibDems bij alle pols plots huizenhoog.
Labour- en Tory-kopstukken Gordon Brown en David Cameron deden vooral veel moeite om de vragen te ontwijken met cijfers die nergens op gebaseerd waren. Clegg daarentegen had wel netjes zijn huiswerk gemaakt en kwam aandraven met een stapeltje stevige oplossingen voor de gezondheidszorg, criminaliteit en immigratie.
Bovendien heeft de Britse kiezer ferm genoeg van de twee grootste partijen die het land de voorbije 65 jaar bestuurden. Maggie Thatcher zweeft nog altijd rond in het collectieve achterhoofd, en zorgt er voor dat velen een conservatieve stem zien als een open deur naar het verleden.
Ook Labour heeft het, door menig economische of Afghaanse crisis, stevig verkorven. De enige optie voor de Brit die bereid is te stemmen op een doordeweekse donderdag is LibDem.
Tenzij hij met alle geweld wil stemmen voor een van de vele onafhankelijkheidspartijen zonder programma, of voor eentje die met alle geweld uit de EU wil stappen en met Herman Van Rompuy de vloer aan veegt.
Dat de eeuwige derde partij in het Verenigd Koninkrijk een vrij grote kans maakt om de volgende zes jaar te mogen meespelen, is de jongste dagen ook duidelijk in de Britse media. Clegg is er het gespreksonderwerp van de dag. Behalve diepgaande analyses in The Guardian of op BBC, gooien zelfs de pulpkranten zich in de strijd.
Hoewel de meer sensatiebeluste media LibDem traditioneel zeer bewust doodzwijgen – zoals voormalig The Sun-hoofdredacteur David Yelland afgelopen weekend pijnlijk verklaarde – kunnen ook zij niet aan de hype ontsnappen.
Daily Mail maakte na het bekend worden van de polls – waarin Clegg en zijn clan momenteel tussen 26 en 34% van de stemmen halen – dan ook werk van een pagina op haar website waarin serieus aan Cleggbashing gedaan wordt.
Hoewel het ongeloofwaardig lijkt, is slechte media-aandacht hier beduidend beter dan helemaal geen. En dat geen enkele tabloid LibDem ooit ook maar vermeldde in hun artikels, zal des te meer voor voldoening zorgen als Clegg veel stemmen haalt.
Al is het maar omdat mediagigant Rupert Murdoch dan voor een keer geen vriendje aan de top geholpen heeft met The Sun of een van zijn andere kranten. Veel Britten hebben namelijk genoeg van de nauwe banden tussen politiek en media.
Tot slot zijn de Britten niet langer vies van een ‘hung parliament’, en zien ze coalities tussen partijen best wel zitten. Misschien houdt dan toch iemand de onkostennota’s en schandalen van de tegenpartijen in Westminster in het oog.
En hoewel de Cleggmania stevig uit zijn voegen barst, is de onopvallende leider van LibDem niet de nieuwe Winston Churchill, Ch̩ Guevara of Рgodbetert Рde Britse Barack Obama.
Wel kan hij een nieuwe wind doen waaien in de UK, of op zijn minst Brown en Cameron met hun voetjes op de grond zetten. Al is het waarschijnlijk maar voor even.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten